Ang papa ba ang kinatawan ni Kristo sa lupa?

Ang salitang "vicar" ay nagmula sa isang salitang Latin na "vicarius" na nangangahulugang "kahalili" o “kinatawan.” Sa simbahang Katoliko, ang vicar ay ang kinatawan ng isang opisyal na mataas ang ranggo, ngunit may kapantay na kapangyarihan at kapamahalaan na gaya ng mataas na opisyal na iyon. Sa pagtawag sa Papa bilang "kinatawan ni Kristo" o "Vicar of Christ," nangangahulugan ito na ang Papa ay may kaparehong kapangyarihan at awtoridad na gaya ni Kristo sa iglesya. Ang titulong ito ay nagmula sa mga pananalita ni Kristo kay Pedro sa Juan 21:16-17, "Pakainin mo amg Aking mga tupa.... Alagaan mo ang Aking mga tupa." Ang mga salitang ito, ayon sa pangangatwiran ng Simbahang Katoliko ay nagsasaad na si Pedro ang Prinsipe ng mga apostol, ang unang papa, at siyang gumanap sa mga salita ni Hesus sa Mateo 16:18-19, (kung saan tinawag ni Hesus si Pedro na bato kung saan Niya itatayo ang Kanyang iglesya). 

Upang maunawaan kung ayon ba sa Bibliya na karapatdapat tawagin na kinatawan ni Kristo o hindi ang isang tao, tunghayan natin ang mga pahina ng Bibliya upang malaman kung ano ang paliwanag nito tungkol sa ginagawa ni Hesus sa ating mga buhay, noong Siya ay naging tao sa lupa at kung ano ang Kanyang patuloy na ginagawa para sa atin ngayon. Ikinumpara sa Aklat ng Hebreo si Hesus kay Melquisedec, isang Dakilang saserdote sa Genesis kabanata 14, at gayundin sa pagkasaserdote ng mga Levita sa Lumang Tipan. Ang katanungan ngayon ay ito: kung ang kaligtasan at kabanalan ay makakamit sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan, bakit kailangan pa na dumating ang isang saserdote? (Hebreo 7:11)?

Sino si Maria Magdalena?

Si Maria Magdalena ay isang babae kung saan pinalayas ni Hesus ang pitong demonyo (Lukas 8:2). Ipinahihiwatig ng pangalang Magdalena na maaaring nanggaling si Maria sa lugar ng Magdala, isang siyudad sa hilagang Kanluran ng baybayin ng Lawa ng Galilea. Pagkatapos na palayasin ni Hesus ang pitong demonyo mula sa kanya, naging isa sa Maria Magdalena sa mga tagasunod ni Kristo. 

Iniuugnay si Maria Magdalena sa isang babae sa siyudad na isang “kilalang makasalanan” (Lukas 7:37) na naghugas sa mga paa ni Hesus, ngunit walang basehan sa Kasulatan ang tungkol sa bagay na ito. Ang siyudad ng Magdala ay kilala bilang isang lugar ng prostitusyon. Ang impormasyong ito, kasama ang katotohanan na binanggit ni Lukas si Maria Magdalena pagkatapos ng salaysay tungkol sa isang makasalanang babae (Lukas 7:36-50), ang nagtulak sa iba na ipagpalagay na ang dalawang babaeng ito ay iisa. Ngunit walang basehan sa Kasulatan ang ideyang ito. Hindi ipinakilala si Maria saanman sa Bibliya bilang isang bayarang babae o bilang makasalanang babae sa kabila ng popular na pagkakilala sa kanya sa ganitong paraan.

THE SONG OF THE GOOD SHEPHERD

Psalms 23:1-6

A sabbatic rest breathes through this psalm, the children’s favorite; while the oldest and holiest confess that it touches an experience which still lies before them. Here is no strife, no fear, no denunciation, and no self-vindication.

Jehovah is represented as the Shepherd, the Guide, and the Host of His people. We are taught to think less of our attitude toward Him and more of His responsibility for us. The flock does not keep the shepherd, but the shepherd keeps the flock. Look away from yourself and trust Him with all, in all, and for all.

Let God see to your wants. You need nothing outside of Him. His pastures are “tender grass;” His waters, “waters of rest.” He refreshes us when exhausted; heals when diseased; restores from wandering; leads in right paths, though steep; accompanies us into the valley with club for our foes and crook for the pits; spreads our table amid hatred; and protects our rear with the twin-angels, goodness and mercy

The LORD is my shepherd; I shall not want. He maketh me to lie down in green pastures: he leadeth me beside the still waters. He restoreth my soul: he leadeth me in the paths of righteousness for his name's sake. Yea, though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil: for thou art with me; thy rod and thy staff they comfort me. Thou preparest a table before me in the presence of mine enemies: thou anointest my head with oil; my cup runneth over. Surely goodness and mercy shall follow me all the days of my life: and I will dwell in the house of the LORD for ever. Psa 23:1-6 

Who is your best friend?

You may have lots of friends. But they may be friends for the wrong reasons. Some may just want to get advantage of you. Some may even betray you. Listen to King Solomon’s declaration: “Wealth brings many friends, but a poor man’s friend desert him. Many curry favor with a ruler, and everyone is the friend of a man who gives gifts. A poor man is shunned by all his relative how much more do his friends avoid him! Though he pursues them with pleading, they are nowhere to be found” (Proverb 19:4, 6,7).

RENEW YOUR FIRST LOVE

Revelation 2:1-7

Rev 2:1  Unto the angel of the church of Ephesus write; These things saith he that holdeth the seven stars in his right hand, who walketh in the midst of the seven golden candlesticks; 

Rev 2:2  I know thy works, and thy labour, and thy patience, and how thou canst not bear them which are evil: and thou hast tried them which say they are apostles, and are not, and hast found them liars: 

Rev 2:3  And hast borne, and hast patience, and for my name's sake hast laboured, and hast not fainted. 

Rev 2:4  Nevertheless I have somewhat against thee, because thou hast left thy first love. 

Rev 2:5  Remember therefore from whence thou art fallen, and repent, and do the first works; or else I will come unto thee quickly, and will remove thy  candlestick out of his place, except thou repent. 

Rev 2:6  But this thou hast, that thou hatest the deeds of the Nicolaitans, which I also hate. 

Rev 2:7  He that hath an ear, let him hear what the Spirit saith unto the churches; To him that overcometh will I give to eat of the tree of life, which is in the midst of the paradise of God. 

We may go far in outward activity for the cause of the Redeemer and yet be threatened with the removal of our candlestick. Full of labor, opposed to wicked men and false teachers, persistently orthodox, not fainting in the day of trial; and yet, if love be wanting, nothing can compensate. Is the complaint true of us, that we have lost our first love? The exuberance of its emotion may have passed with the years, but has it been replaced by a deep, all-constraining, and masterful devotion to our Lord? It is the Spirit’s prerogative to shed abroad His love in our hearts and to teach us to love Him. But none of us can acquire that love without perpetually feeding on the Tree of Life, which is the emblem of Himself.

Rev 22:14  Blessed are they that do his commandments, that they may have right to the tree of life, and may enter in through the gates into the city. 

Rev 22:19  And if any man shall take away from the words of the book of this prophecy, God shall take away his part out of the book of life, and out of the holy city, and from the things which are written in this book. 

Falling in love?

Years ago, dear Christian friends of my wife and me explained why they had gotten divorced by writing, "We exhausted our spiritual resources." It was one of the strangest explanations I had ever heard, especially from two Ph.D.'s and Christian educators who knew very well that God's spiritual resources are inexhaustible. Apparently, they were unwilling to admit what had really happened and to say, "We quit trying."

More recently, another close Christian friend, a Ph.D. in New Testament studies no less, and a long-time educator, left his wife for another woman, who herself was seminary trained and a pastor, by saying to his wife, "I haven't loved you for the last seven years." What he meant, of course, was that he didn't have the same kind of feelings he once had for her. But in the Bible love is primarily a commitment, obedience to God's commands, rather than an emotion.

Just this fall, a former student and long-time pastor told me about how had "made a mistake" and cheated on his wife. In fact, he used the expression several times in our conversation. Never once did I hear the word "sin," however.

Nakapag-asawa ba si Hesus?

Si Hesu Kristo ay hindi nagka-asawa. May sikat na sabi-sabi ngayon na naging asawa daw ni Hesus si Maria Magdalena. Ang sabi-sabing ito ay isang kasinungalingan at walang kahit anumang basehan sa teolohiya, kasaysayan o sa Bibliya. Habang ang dalawa sa Gnostic (o huwad) na ebanghelyo ay binabanggit ang pagkakaroon ng relasyon ni Hesus kay Maria Magdalena, wala isa man sa kanila ang partikular na tinukoy na asawa ni Hesus si Maria Magdalena o nagkaroon man siya ng sekswal na relasyon dito. Ang pinakatanging suhestyon sa maling palagay na ito ay noong hagkan ni Maria Magdalena si Hesus na maituturing na “halik” bilang kaibigan o isang alagad. At kung sakali mang direktang sinabi sa Gnostic na ebanghelyo na asawa ni Hesus si Maria Magdalena, ang ebanghelyong ito ay walang awtoridad dahil ang mga ebanghelyong ito ay napatunayan na inimbento lamang upang lumikha ng maling pananaw tungkol kay Hesus.

Kung si Hesus ay nagka-asawa, sasabihin ito sa atin ng Bibliya o kaya naman ay may mababanggit na kahit anong talata tungkol dito. Hindi mananahimik ang Kasulatan sa bagay na ito. Binanggit ng Bibliya ang ina ni Hesus, ang kanyang ama-amahan na nagpalaki sa Kanya at ang Kanyang mga kapatid na lalaki at babae. Bakit naman hindi babanggitin ng Bibliya kung totoo na may asawa si Hesus? Ang mga nagtuturo na si Hesus ay nagka-asawa ay gustong gawing karaniwang tao lamang si Hesus gaya ng lahat ng tao. Hindi nila mapaniwalaan na si Hesus ay Diyos na nagkatawang tao (Juan 1:1, 14; 10:30). Kaya nagimbento sila at nag tagni-tagni ng mga kuwento na si Hesus ay may asawa at nagkaanak na gaya ng karaniwang tao. 

Ang ikalawang tanong ay, “Maaari bang si Hesus ay mag-asawa?” Hindi kasalanan ang magkaroon ng asawa. Hindi rin kasalanan ang magkaroon ng sekswal na kaugnayan sa isang asawa. Kaya, maaaring mag-asawa si Hesus at manatiling Banal na Kordero ng Diyos at Tagapagligtas ng sanlibutan. Gayunman, walang dahilan upang mag-asawa si Hesus. Hindi iyan ang punto ng usaping ito. Ang mga naniniwala na nagka-asawa si Hesus ay ayaw maniwala na si Hesus ay Banal at Siya ang Tagapagligtas. Ang pag-aasawa at pagkakaroon ng mga anak ay hindi layunin ng Diyos kung bakit Niya isinugo si Hesus. Sinasabi sa atin ng Markos 10:45 kung bakit nagkatawang tao si Hesus, “Sapagka't ang Anak ng tao rin naman ay hindi naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at ibigay ang kaniyang buhay na pangtubos sa marami.”

https://www.gotquestions.org

Ang mag-ama at ang kamelyo.

May dalawang mag-ama ang naglalakbay. Nakasakay ang matandang ama sa kamelyo habang ang batang anak ay naglalakad. Nang mapadaan sila sa unang pangkat ng mga tao pinuna sila. “Tingnan nyo ang ama sya itong matanda hinayaan niyang maglakad ang anak habang nakasakay lamang sya sa kamelyo.” Narinig ito ng ama kaya sinabi nya sa anak. “Anak! ikaw ang sumakay dito sa kamelyo at ako na lamang ang maglalalakad.” Ganoon nga ang ginawa nila. Pagdating nila sa ikalawang pangkat ng mga tao pinuna sila. “Tingnan nyo ang anak! hinayaan niyang ang kanyang amang matanda ang naglalakad samantala sya na bata pa ang nakasakay sa kamelyo.” Narinig muli ito ng ama kaya ganito ang kanilang ginawa. “Anak! dalawa tayong sasakay sa kamelyo para walang masabi ang mga tao sa atin.” Sumakay nga ang mag-ama sa maliit na kamelyo hanggang sa sumapit sila sa ikatlong pangkat ng mga tao at sila’y muling pinuna. “Tingnan nyo ang mag-ama ang liit ng kamelyo sinakyan ng dalawang mag-ama hindi na sila naawa sa kamelyo. Hanggang sa nabwesit ang matanda kaya sinabi nya sa kanyang anak ay ganito. “Pangtulangan nating pasanin ang kamelyo ikaw sa bandang ulo at ako naman sa bandang huli. At sila’y naglakbay na pasan-pasan nila ang kamelyo. Nang sila’y tumatawid na isang makitid na tulay nakita ng kamelyo ang kanyang sarili sa tubig nagpumiglas ito hanggang sa kapwa silang tatlo nalaglag sa tulay. Sila’y napahamak dahil sa madalas nilang pakikinig sa sinasabi ng mga tao.

Ganito inilalarawan ang mga taong madalas makinig at sumunod sa sinasabi ng ibang tao. Sa huli napapahamak lamang ang kanilang buhay. Totoo na ang dila ay nakakasira ng buhay magagawa ng isang maliit na dila na tupukin tulad ng naglalagablab na apoy ang buong kagubatan. James 3:5  "Gayon din naman ang dila ay isang maliit na sangkap, at nagpapalalo ng malalaking bagay. Narito, kung gaano kalaking gubat ang pinagaalab ng lubhang maliit na apoy!" 

Ang mainam para sa atin dinggin ang tinig ng Diyos na tamang gabay ng ating buhay. Sapagkat ang Panginoon walang ibang hangarin kundi ang tayo’y mananagumpay sa ating mga layunin. Jeremiah 29:11  "Sapagka't nalalaman ko ang mga pagiisip na aking iniisip sa inyo, sabi ng Panginoon, mga pagiisip tungkol sa kapayapaan, at hindi tungkol sa kasamaan, upang bigyan kayo ng pagasa sa inyong huling wakas" 

Huwag nating pansinin ang mga taong nakapaligid sa atin na walang ibang layunin kundi ang tayo’y ibulid sa kapahamakan tulad ng nasa kwento. Napahamak ang mag-ama kasama ang kanilang kamelyo nang dahil sa pakikinig sa sinasabi ng mga tao. Amen.

Akda ni: Jovit D. Tilo

40 DAY JOURNEY WITH DIETRICH BONHOEFFER - DAY 9

Every additional Beatitude deepens the breach between the disciples and the people. The disciples’ call becomes more and more visible. Those who mourn are those who are prepared to renounce and live without everything the world calls happiness and peace. They are those who cannot be brought into accord with the world, who cannot conform to the world. They mourn over the world, its guilt, its fate, and its happiness…. No one understands people better than Jesus’ community. No one loves people more than Jesus’ disciples․that is why they stand apart, why they mourn; it is meaningful and lovely that Luther translates the Greek word for what is blessed with “to bear suffering.” The important part is the bearing. The community of disciples does not shake off suffering, as if they had nothing to do with it. Instead they bear it. In doing so, they give witness to their connection with the people around them. At the same time this indicates that they do not arbitrarily seek suffering, that they do not withdraw into willful contempt for the world. Instead, they bear what is laid upon them and what happens to them in discipleship for the sake of Jesus Christ. Finally, disciples will not be weakened by suffering, worn down, and embittered until they are broken. Instead, they bear suffering, by the power of him who supports them. The disciples bear the suffering laid on them only by the power of him who bears all suffering on the cross. As bearers of suffering, they stand in communion with the Crucified. They stand as strangers in the power of him who was so alien to the world that it crucified him.

Ang sinasabi ng Bibliya tungkol sa mga Anghel

Ang mga anghel ay mga espiritwal na nilalang na may karunungan, emosyon, at kalooban. Ang mga katangiang ito ay kapwa taglay ng mabubuti at masasamang anghel. Ang mga anghel ay mayroong katalinuhan (Mateo 8:29; 2 Corinto 11:3; 1 Pedro 1:12), emosyon (Lucas 2:13; Santiago 2:19; Pahayag 12:17), at kalooban (Lucas 8:28-31: 2 Timoteo 2:26; Judas 6). Ang mga Anghel ay mga espiritwal na nilalang (Hebreo 1:14) at walang pisikal na katawan. Kahit na ang mga anghel ay walang pisikal na katawan, ito ay hindi nakakaapekto sa kanilang personalidad.

Ang kaalaman ng mga anghel ay limitado sapagkat sila ay mga nilalang din lang ng Diyos. Ibig sabihin, hindi nila alam ang lahat ng bagay gaya ng Diyos (Mateo 24:36). Ngunit mayroon silang mas mataas na antas ng karunungan kumpara sa mga tao. Maaaring ito ay dahil sa tatlong dahilan. (1) Ang mga anghel ay ginawa ng Diyos na mas mataas na uri ng nilalang kumpara sa mga tao. Samakatuwid, sa simula pa lamang ay mayroon na silang mas mataas na antas ng katalinuhan. (2) Pinagaaralan ng mga anghel ang Bibliya at ang mundo ng mas magaling kumpara sa mga tao kaya nakakakuha sila ng mga kaalaman dito (Santiago 2:19; Pahayag 12:12). (3) Nakakakuha ng kaalaman ang mga anghel sa pamamagitan ng mahabang obserbasyon sa mga nangyayari sa sangkatauhan. Hindi katulad ng tao, hindi na kinakailangang pagaralan ng mga anghel ang nakaraan sapagkat naranasan na nila ito. Samakatuwid, alam nila kung ano ang magiging reaksyon ng tao sa ilang mga sitwasyon at kaya nilang hulaan kung ano ang gagawin natin sa mga katulad na sitwasyon.