Kwentong patotoo ni Emmanuel Eni
"Mayroong isang daan na tila baga matuwid sa isang tao, subalit ang dulo nito ay ang mga daan ng kamatayan." Kawikaan 14:12
"Subalit ang masama ay tulad ng masalimuot na dagat, kapag ito ay hindi mapayapa, na ang kanyang tubig ay naglalabas ng putik at dumi. Wala roong kapayapaan, sabi ng Diyos sa mga masama."Isaias 57: 20-21
At ang buhay sa labas ni Hesuscristo ay katulad na katulad ng mga inilahad na mga Kasulatang nasa itaas. Umalis ako sa aming nayon dala ang pera, N50 at ang lugar ng tirahan na ibinigay sa akin ni Alice, pagtakas, kalayaan, kasiyahan at ang lahat ng mga bagay na kasama rito: subalit makikita mo sa bandang huli na ito ay napakalayo sa mga inakala ko sa aking murang puso. Nang ako ay dumating sa Lagos, ito ay napakaganda sa aking paningin at ito ay kinumpara ko sa langit, anuman ang katulad ng langit. Nakita ko ang lahat ng matatayog at magagandang mga gusali at sa bawat mukha nito nababanaag ko ang kaligayahan (Akala ko). Ang mga tao ay tila baga napaka-abala ang bawat isa ay walang paki-alaman sa isa’t-isa. Ako ay handang-handa na at sinabi sa aking sarili, ngayon alam ko na ako ay malaya!
Ako ay dumating sa Akintola Road, Victoria Island at
maiging tinanggap ni Alice at ng kanyang mga magulang. Kilala ako ng kanyang
mga magulang at ang aking nakaraan dahil parehas na baryo ang aming pinagmulan
subalit hindi nila alam ang relasyon namin ng kanilang anak. Ipinakilala ako ni
Alice sa kanila bilang lalaki na ‘pinili’ niyang pakasalan. Nagulat ang kanyang
mga magulang subalit matapos ang ilang usapan sa kanya, nagkasundo sa kondisyon
na magpapatuloy muna ako sa aking pag-aaral. Tinanggihan ni Alice ang kanilang
alok at nakiusap na payagan akong makisama sa kanya sa kanyang sariling silid
na inuupahan. Hindi ito matanggap ng kanyang mga magulang subalit siya ay
nagpumilit. Nagkaroon sila ng matinding pagtatalo sa loob ng apat na araw at
dahil sa di maipaliwanag na kadahilanan sila ay pumayag na ako ay tumirang
kasama si Alice.
TANGING ang anak ng tao
(HESUCRISTO) ang makapagbibigay ng buhay at magbibigay nito ng sagana.” (Juan
10:10). Minamahal na mambabasa, ang diablo ay walang libreng regalo! Anumang
ang ibigay niya sa iyo ay isang kapalit ng iyong kaluluwa. Itong kalagayang ng
kahalingan ay maiksi lamang, sapagkat matapos ang tatlong buwan mga kakaibang
mga bagay ang nangyari.
Ang Mga Mahiwagang Karanasan
Isang gabi, ako ay bumangon sa hatinggabi at nakakita ko
ang isang ahas o sawa sa tabi ko. Nais kong humiyaw subalit hindi ko nagawa.
May mga gabi, ako ay gumigising upang makita ang katawan ni Alice na nagkulay
tubig tulad ng ‘cellophane bag’. May mga gabi, siya ay naglalaho at
nagpapakitang muli. May mga gabi nakaririnig ako ng mga kakaibang mga ingay o
sayawan sa silid tanggapan atbp. Hindi ko na makayanan ang mga nakatatakot na
kaganapang ito kaya napagpasyahan kong tanungin siya, at ang una niyang
reaksyon ay marahas at matinding babala. Sinabi niya: “Huwag mo na akong muling
tanungin ng tanong na ito kung hindi babalingan kita.”
Mula noon ang aking buhay ay nanganib. Mas pinili ko pa
ang mga pagdurusa ko sa baryo kaysa sa aking masaksihan. Ako’y naging takot sa
kanya. Dalawang araw ang nakalipas at siya ay dumating na nakangiti, mga regalo
at niyakap niya ako. Sinabi niya kung gaano niya ako kamahal at nagmamalasakit
sa akin at pinalakas niya ang loob ko na huwag matakot at ipinangakong
ipapaliwanag niya ang mga bagay sa susunod. Dinala niya ako sa isang bahay
aliwan at doon pinaalala niya ang kanyang pangako na gagawin niya akong mayaman
atbp. At sinabi sa akin: “ISANG ARAW MALALAMAN MONG LAHAT ANG ALAM KO!” Muli
kaming bumalik at nagpatuloy ang aming buhay na normal kagaya ng dati. Sa
loob-loob ko ang aking buhay ay nasa panganib, subalit papaano akong
makatatakas at saan ako tatakas? Importanteng masabi rito na ang mga magulang
ni Alice ay walang kaalam-alam na bagaman bata pa ang kanilang anak, ay malalim
na kasangkot sa occultismo (gawa ng kadiliman) at spiritualismo (Pangkukulam)
at tahasan niya akong binalaan huwag silang sasabihan kung mahal ko pa ang
aking buhay. Mahal na mambabasa, maiisip mo ba na ang isang 20 anyos na babae
na magagawa ang lahat ng mga bagay na ito? Ang tingin sa kanya ng daigdig sa
labas ay isang napakagandang at napaka-among babae nagtatrabaho sa isang
malaking bangko subalit siya ay alagad ng diablo. Maraming mga Alice sa buong
mundo ngayon na iyong masusumpungan mayamaya sa aklat na ito.
Isang Nakapangingilabot na Pagkatuklas
Isang araw, matapos siyang pumasok sa trabaho, nagpasya
akong siyasatin ang aming tirahan. Kahit siya ay bata pa ang aming tirahan ay
kumpleto sa kasangkapan. Siya ay mayroong apat na refrigerator at sa pagbukas
ko sa isa, nakita ko ang mga bungo ng tao, iba’t-ibang bahagi ng katawan ng tao
mayroong sariwa at tuyo. Sa loob ng kisame ay mga kalansay. Sa isang sulok ng
isa sa mga silid nakita ko (natuklasan ko kalaunan bilang isang ‘lihim na
silid’) isang banga na puno ng dugo at isang maliit na puno sa gitna ng banga,
isang kalabasa at isang pulang tela sa gilid nito. Hindi na ako nakapagpatuloy.
Ngayon natanto ko na ako ay isa nang patay na tao at dahil wala akong
masusulingan o mapupuntahan. Ipinauubaya ko ang buhay ko kung ano man ang
dumating, buhay o kamatayan at tinitikom ko ang aking mga labi. Si Alice ay
bumalik mula sa trabaho at paraan na pagtitig niya sa akin, alam ko kahit nasa
opisina pa siya alam niya ang ginawa ko sa loob ng bahay.
Pagpasok sa Mahiwagang Daigdig
Nang sumunod na araw pinakiusapan niya akong sundan siya
sa isang pagpupulong. Isa na akong bihag at wala nang magawa. Pumunta kami sa
isang napakalaking gusali sa labas ng Lagos. Sa aming pagdating (Ang gusali ay
may bulwagan sa ilalim ng lupa), Ako ay sinabihan ni Alice na pumasok ng
paatras. Ako’y sumunod at pumasok ng patalikod, ganun din ang kanyang ginawa.
Ang bulwagan ay napakalaki nagtataglay ng 500 na batang lalake at babae
nakaupong pabilog, at nakaupo sa itaas nila ay isang lalake na tanging ang ulo
lamang ang nakikita walang katawan, siya ang Pinuno. Ilan sa mga kabataang ito
ay mga mag-aaral o estudyante, mga di nakapagtapos, mga nakapagtapos, mga guro
atbp. Pinindot ni Alice ang isang buton sa dingding at isang upuan ang lumabas
mula sa sahig at ako’y naupo. At ganun din ang kanyang ginawa at isa pang upuan
ang lumabas para sa kanya at siya ay naupo. Ipinakilala niya ako sa kapulungan
bilang isang bagong kasapi at ako’y pinalakpakan at tinangkilik nila. Si Alice
ay itinaas ng katungkulan dahil dito. Lahat nang kanilang pinag-usapan sa
pagpupulong ay hindi ko maunawaan. At sa dulo nito habang kami ay papaalis, ako
ay sinabihan na bumalik mag-isa sa susunod na araw sabi ng Pinuno. Ito ang
aking unang pakikisalamuha sa mahiwaga o lihim na daigdig.
Nang gabi ring iyon, bandang 2:00 ng umaga (At ito ang
kalimitang oras ng mga pagtitipon at mga mapanganib na lakarin ng lahat ng mga
pwersa ng kadiliman at nang kanilang mga alipores), Ginising ako ni Alice at
ipinahayag ang ilang mga bagay sa akin. Sabi niya: “Hindi ako pangkaraniwang
tao. Ako ay kalahating tao at kalahating espiritu subalit lamang ang espiritu.
Ang nakita mo sa aking lihim na silid ay ang mga ginagamit ko sa aking mga
pananalangin tuwing umaga, upang ang mga espiritu ay gabayan ako sa buong
maghapon. Tungkol sa mga kalansay sasabihin ko sa iyo sa susunod.”
Wala akong imik. Naglabas siya ng ilang mga libro tungkol
sa mga misteryo ng daigdig upang aking basahin, at sa aking mapanuring isipan
pinili kong basahin ang mga ito. Hindi nagtagal ako ay naging interesado at
pagdakay nakita niya na ako ngayon ay talagang interesado. Lingid sa aking
kaalaman, ipinadala niya ang aking pangalan sa isang lihim na lapian o samahan
sa India. Dahil ako ay sinabihan, nang sumunod na araw ako ay bumalik sa
samahan o lapian mag-isa at roon nakasama ko ang siyam pang iba at ilang mga
saksi. Kami ay tatatakan. Tinawag kami sa gitna ng bulwagan at ang mga
sumusunod na bagay ay iginawad sa amin:
2. Isang tungga ng tila baga likidong langis ang ibinigay sa amin upang inumin.
Ito ang nagpapabilang sa iyo upang maging isang ahente.
3. Isang tila baga pulbura na sangkap ang ipinahid sa aming mga ulo. Ito ay
nagpapabilang sa iyo upang mapag-aralan ang kanilang mga lihim.
Lingid din sa akin, ang panimulang seremonyang ito ay itinatala sa India at
nang sumunod na araw nakatanggap ako ng sulat mula sa kanila. Sa sulat ako ay
sinasabihan na dagtaan o pahiran ang sulat ng aking sariling dugo at muli itong
ibalik sa kanila sa pamamagitan nang paraan na kanilang sinabi, hindi sa koreo.
Ginawa ko ito. Mula sa puntong ito, wala nang atrasan; ang pagtalikod ay
nangangahulugang kamatayan tulad nang lagi nilang pinapaalala at alam ko na
wala na akong pag-asa pa.
Tipanan kay Alice
Isang madaling araw, sinabi niya sa akin na mayroong
importanteng seremonya na idaraos sa bahay. Sa bandang 2:00 ng umaga naglabas
siya ng isang gumagapang na bata, isang babae, buhay. Sa harap ng aking mga
mata, ginamit ni Alice ang kanyang mga daliri at dinukit palabas ang mga mata
ng bata. Ang iyak ng bata ay nagpabasag sa aking puso. Pagkatapos nito kinatay
niyang pira-piraso ang bata at ibinuhos pareho ang dugo at laman sa isang bandihado
at sinabihan akong kumain. Ako ay tumanggi. Tinitigan niya akong mabuti at ang
lumabas sa kanyang mga mata ay hindi kayang ipaliwanag sa sulat. Bago ko
malaman ang nangyayari, hindi ko lamang kinakain ang laman kundi dinidilaan na
rin ang dugo. Habang ito ay nangyayari sinabi niya: “Ito ay isang tipanan sa
ating dalawa, hindi mo ipagsasabi ang anumang bagay na nakita mo na ginagawa ko
o anuman tungkol sa akin sa sinumang tao sa mundo. Sa araw na sirain mo ang
tipanang ito ang iyong buhay ay mawawala.” Ang ibig sabihin sa araw na sirain
ko ang tipanang ito ako ay papatayin.
Matapos ang insidenteng ito nagpasimula akong magkaroon
nang kakaibang pakiramdam sa aking kalooban. Ako’y nabago at di ko na mapigilan
ang aking sarili. Isang babala sa mga nanay. Kilala ba ninyo ang inyong mga
katulong o kasama sa bahay? Ano ang kanyang pinagmulan? Ikaw ba ay nagsisiyasat
na alamin ang tungkol sa kanya bago mo ipagkatiwala ang mga buhay ng iyong mga
anak, atbp sa kanya? Papaanong nakuha ni Alice ang bata na kanyang kinatay,
maaari mong itanong. Kaya nga mga magulang, alamin ang pinagmulan ng inyong mga
katulong.
Nang makita ni Alice na siya ay nagtagumpay sa pagkuha sa
akin na maging ganap na kasali sa ESPIRITISMO at matuling lumalago rito, siya
ay nakuntento at nalaman niya na ang kanyang misyon ay naganap na. Nakakita
siya ng isang magandang tirahan para sa akin, tinulungan niya akong lagyan
ng
kagamitan at pagkatapos nito ay pinutol ang aming relasyon bilang mag-asawa.
Tipanan sa India
Ang lapian o samahan sa Delhi, India ay nagpadala ng
ikalawang sulat na nagsasabi sa akin na pumunta sa India. Laman din nito ang
mga bagay na dapat kong sundin: “Kumain ng dumi, kumain ng nabubulok na daga,
at makipagtalik sa mga espiritu sa sementeryo sa gabi.”
Matapos kong ganapin ang mga nasa itaas, ako ay di na rin
dapat pang makipagtalik sa kaninumang babae sa mundo. Nagpadala ako ng tugon sa
kanilang lihan na nagsasabi sa kanila na wala akong visa at hindi ko rin alam
kung papaanong makarating sa India. Sa oras na ito nagpasimula akong gumawa ng
‘negosyo’. Ako ay isang seryosong taong nagpapalusot subalit dahil sa mga
kapangyarihan sa likod ko wala akong naging problema sa tao sa paliparan o
customs atbp.
Nagpasimula akong magkaroon ng maraming pera, pagkain at
mga kagamitan, hindi na sila salat. Isang araw, isinara ko ang aking tirahan at
lumabas; sa aking pagbalik, binuksan ko ang pinto at naroon ang isang lalake
nakaupo sa loob. Ako’y natakot. Sabi niya: “Hindi ba ikaw si Emmanuel Amos?”
Sabi ko ako nga. Sabi niya: “Ako ay pinadala upang dalhin kita sa India, kaya
maghanda kana.” Ako’y nagpalingalinga, tumungo at naupo sa tabi niya sa sofa
handa na sa susunod na utos. Subalit tulad ng kidlat, hinipo niya ako at kami
ay nawala.
Ang sumunod na lugar na nakita ko ang aking sarili ay sa
isang malaking pagtitipon sa bulwagan sa Delhi, India, taglay ang isang
malaking kalipunan na nuo’y nakaupo na at nag-aantay upang batiin kami. Nilabas
nila ang mga sipi o folder na kung saan ang aking pangalan ay nakasulat na at
sinabihan akong pirmahan sa tabi nito. Ginawa ko. Isang bandihado na naglalaman
ng mga laman ng tao, pinutol ng pira-piraso kasama ang isang palanggana ng dugo
ang inilabas. Isang walang laman na pitsel ang ibinigay sa bawat tao,
pagkatapos isang lalake na walang ulo ang nagpalibot-libot nagbubuhos ng dugo
at laman sa mga pitsel. Iba’t-ibang uri ng mga kandila at insenso ang
sinisindihan din. Ang walang ulong lalake ay nagsabi ng ilang orasion at ang
bawat isa ay ininom ang dugo at kinain ang laman at ang pagpupulong ay natapos
na.
Ang mga Pagtatalaga sa India
Ngayon ang panahon ng aking pagsubok ay dumating. Ako ay
sinugo sa isang lambak na may 200 metro ang lalim. Sa loob nito ay may mga
lamang mapanganib na reptilya at mababangis na halimaw. Sila ay para pahirapan
ako. Hindi ako dapat sumigaw, kundi, babagsak ako sa pagsubok at ang
kahihinatnan ay KAMATAYAN. Matapos ang pitong araw ng pagdurusa ako ay inilabas
at pinadala sa isang lugar na kung tawagin ay ‘INDIA JUNGLE’.
Sa gubat na ito, nakita ko ang iba’t-ibang uri ng mga
malademonyong ibon; malademonyo dahil ang ilan ay may mukha tulad ng mga aso,
ang ilan ay tulad ng mga pusa, atbp. Gayunman may mga pakpak. Sa loob ng
kagubatang ito ay may isang kuweba, at ang kuwebang ito ay nabubuksan lamang ng
mga malademonyong mga ibon. Binuksan nila ang kuweba at ako ay pumasok sa loob.
Ang mga bagay na nakita ko ay mahirap ipaliwanag. Mayroon duong mga
nakakakilabot na mga nilalang, ang ilan ay mukhang mga tao subalit may mga
buntot at walang mga mukha, atbp. Ito ay isa pang lugar ng pagpapahirap. Ang
pagpapahirap doon ay higit na maisasalarawan na tulad ng kalahating impierno.
Ako ay naroon sa ganuong kalagayan sa loob ng 7 araw at inilabas.
Pagkatapos ako ay ipinadala sa isang napakalaking aklatan
na naglalaman ng malalaking bulto ng mga mahihiwagang aklat upang pag-aralan.
Ako ay dumampot ng dalawa di kalaunan: Abbysinia, ang ibig sabihin ay
pagkawasak, at Assina, na ang ibig sabihin nagbibigay buhay o kagalingan.
Mayamaya ako ay binigyan pa ng marami pang aklat. Ako ay binilinan na gumawa ng
isang lihim na silid sa pagdating na pagdating ko sa Nigeria na may laman ng
mga sumusunod na bagay: “Isang katutubong banga na may lamang dugo ng tao,
isang buhay na puno sa loob, isang bungo ng tao, mga pakpak ng buwitre, balat
ng mailap na hayop, balat ng sawa at isang malaki at makinang laterites sa tabi
ng banga.” Ang dugo sa loob ng banga ay iinumin tuwing umaga na may kasamang
orasyon. Ako rin ay binilinan na huwag nang kakain ng anumang pagkain na niluto
ng mga TAO subalit ako ay pakakanin sa paraang supernatural. Taglay ang lahat
ng mga bilin na ito ako ay bumalik sa Nigeria tulad ng paraan ng aking
pagpunta, at ginanap ang lahat.
Balik Tahanan sa Nigeria
Ako ngayon ay naging kabahagi na at sangkap ng daigdig ng
espiritu at maaari nang makapaglakbay saan mang bahagi ng mundo. Ayon sa mga
aklat na aking dinala, ang mga espiritung nilalang ay namumuhay sa kalawakan.
Marahil itataas nila ang aking mga kapangyarihan, kaya pinagpasyahan kong
subukan. Ako ay lumabas ng aking bahay, gumawa ng ilang mga orasyon at tinawag
ang buhawi at nawala. Nasumpungan ko ang aking sarili sa kalawakan at nakita
ang mga espiritung nilalang na ito. Ano ang kailangan mo ang tanong nila;
sinabi ko na kailangan ko ng mga kapangyarihan.
Ako’y muling bumalik sa mundo matapos ang dalawang linggo
taglay ang mga kapangyarihang galing sa kanila. Tulad ng sinabi ko nuong una,
hindi ko na kayang kontrolin ang aking sarili. Sa kabila ng lahat ng mga
kapangyarihang ito na aking natanggap, kinailangan ko pa rin ng marami pang
kapangyarihan! Pinagpasyahan ko na tumungo sa ilalim na daigdig upang
mapatunayan ang nakasulat sa mga aklat na ibinigay sa akin.
Isang araw ako ay nagtungo sa isang kubling lugar sa mga
halamanan, gumawa ng ilang mga orasyon na sinasabi sa mga aklat at inutusan ko
na bumukas ang lupa. Bumukas ang lupa at pagdakay gumapang palabas ang mga
demonyo. Ako’y humakbang papaloob at tumungo sa ilalim ng lupa. Taglay nito ang
ganap na kadiliman na maihahalintulad sa kadiliman sa isa sa mga sumpa na
nangyari sa Ehipto na naitala sa Biblia. Nakita ko ang maraming bagay na
mahirap ipaliwanag. Nakakita ako ng mga taong nakatanikala, taong ginagamit
upang gumawa ng salapi – ang kanilang mga tungkulin ay maghanap buhay araw at
gabi upang tustusan ng salapi ang kanilang mga bihag.
Nakakita ako ng ilang mga taong matataas ang kalagayan sa
lipunan na kasapi na pumunta roon upang mag-alay ng mga handog at muling
babalik sa mundo na taglay ang ilang regalo na ibinigay sa kanila ng mga
espiritu na namamahala sa lugar. Nakita ko ang ilang mga namumuno sa simbahan
na naparito para makakuha ng mga kapangyarihan, mga kapangyarihan na
makapagsalita ng isang bagay na katanggap-tanggap na walang tututol sa
simbahan. Nanatili ako sa loob ng dalawang linggo at muling bumalik matapos
kong matanggap ang mas maraming kapangyarihan. Ang tingin ng mga tao sa akin ay
bata at mukhang inosente subalit hindi nila alam na ako ay mapanganib. Mayroong
maraming taong tulad noon sa paligid; yun lamang na kay Kristo Hesus ang ligtas
sa tunay na pakahulugan ng kaligtasan.
Tipanan sa Reyna ng Dalampasigan
Isang gabi, nagpasya akong maglakad-lakad. Sa Ebute Metta
bus-stop, Nakita ko ang isang batang babae na napaka ganda naghahantay. Wala
akong sinabing anuman sa kanya. Nang sumunod na araw sa aking pagdaan tinawag
niya ako. Ako ay huminto at ipinakilala ko ang aking sarili sa kanya bilang
Emmanuel Amos subalit hindi niya ipinakilala ang kanyang sarili sa akin.
Tinanong ko ang kanyang pangalan at tirahan subalit
tumawa lamang siya. Tinanong niya ang akin, sinabi ko lamang ang kalye. Nang
ako ay papaalis na, sinabi niya na dadalawin niya ako isang araw. Sa aking
isipan sinabi ko, iyon ay napaka imposible, hindi ko ibinigay sa kanya ang
numero ng aking bahay papaano siya rito makararating. Subalit totoo sa kanyang
mga sinabi, nakarinig ako ng isang katok sa aking pintuan makalipas ang isang
linggo matapos ang aming pag-uusap sa himpilan ng bus. Naroon siya, isang
mahiwagang dalaga! Binati ko siya sa aking isipan. (Nagtataka ako sino kaya
itong magandang dalagang ito, at hindi niya alam na naglalakad siya sa isang
mapanganib na lupa?) Inasikaso ko siya at siya ay umalis na rin. Matapos ang
unang pagdalaw, naging madalas ang kanyang pagdalaw kahit wala kaming relasyon.
Napansin ko na sa kanyang pagdalaw, parehas ang oras, at
hindi siya dumarating nang maaga o huli kahit isang minuto man lamang! Sa ilan
sa kanyang mga pagdalaw dinadala ko siya sa Lagos Barbeach, o kaya sa Paramount
Hotel o Ambassador Hotel etc. Sa lahat ng mga bagay na ito, hindi pa rin niya
sinasabi ang kanyang pangalan sa akin. Nagpasya akong hindi mag-alala yamang
nalalaman ko na hindi naman lalawig ang aming relasyon maliban doon. Ako’y
sinabihan na huwag gagalaw ng babae.
Biglang-bigla binago niya ang kanyang pagdalaw sa gabi.
Isa sa kanyang mga pagdalaw sinabi niya sa akin: “Ngayon napapanahon na na ako
naman ang dalawin mo.” Nanatili kaming magkasama nang gabing iyon hanggang 8:00
ng umaga nang sumunod na araw at umalis kami. Sumakay kaming dalawa sa bus at
sinabi niya sa tsuper na huminto sa barbeach o inuman sa tabing dagat. At sa
aming paghinto, tinanong ko siya: “Saan tayo pupunta?” Sabi niya: “Huwag kang
mag-alala, malalaman mo kung saan ang bahay ko.” Dinala niya ako sa isang sulok
ng barbeach, gumamit ng tila baga isang sinturon at tinalian kaming dalawa at
pagdakay isang kapangyarihan mula sa likod at nagtulak sa amin patungo sa
ilalim ng dagat. Nagpasimula muna kaming lumipad sa ibabaw ng tubig at direcho
sa karagatan. Minamahal kong mambabasa, ang mga bagay na ito ay nangyari sa
aking pisikal o panlabas na kaanyuan! At sa isang punto kami ay lumubog sa
sahig ng dagat at sa aking pagkagulat nakita ko ang aming sarili naglalakad sa
isang pangmatulin na lansangan o express way. Dumako kami sa isang lungsod na
may taglay na napakaraming tao na lahat ay abala.
Ang Daigdig ng Espirtu
Nakita ko ang mga pagawaan ng gamot, tulad ng science
lab, nagdedesenyong laboratoryo,at isang sinehan. At sa likod ng lungsod,
nakita ko ang bata at magagandang mga babae at guwapong mga batang lalake.
Walang matandang tao. Ipinakilala niya ako sa kanila at ako ay pinapasok.
Dinala niya ako sa mga lugar tulad ng “silid ng kadiliman”, “silid ng
patuyuan”, at “silid ng pag-eempake”. Pagkatapos ay dinala niya ako sa isang
pangunahing pabrika at bodega at pagkatapos dumating kami sa kanyang pribadong
mansion. Doon niya ako pinaupo at sinabi sa akin: “Ako ang reyna ng dalampasigan at may masidhing pagnanasa na gumawang
kasama ka. Ako’y nangangakong bibigyan ka ng kayamanan at ang lahat pa ng mga
bagay na kasama nito, pag-iingat at lahat pa ng kasama nito, buhay at isang
‘anghel’ na maggagabay sa iyo.”
Pumindot siya ng isang buton at isang bandihado ng karne
o laman ng tao (pira-piraso) ang laman nito at sabay kaming kumain. Inutusan
niya ang isang malaking ahas na lumabas at sinabi niya sa akin na lununin ko
ito. Hindi ko kaya. Nagpumilit siya subalit hindi ko kaya, papaano ko malululon
ang isang buhay na sawa. Ginamit na niya ngayon ang kanyang mga kapangyarihan
at nalululon ko ito. Ito ay tatlong tipanan: Ang laman ng tao at dugo, ang sawa at
ang demonyong anghel ay
laging naroroon upang siguruhin na walang lihim ang nahahayag.
- puno para pang lason,
- puno para pang patay,
- puno para pang kulam, at
- puno para sa kagalingan.
Binigyan niya ako ng mga kapangyarihan na magbago sa lahat ng uri ng mga hayop
na pangdagat, hippopotamus, sawa at buwaya at pagkatapos siya ay nawala.
Nanatili ako sa ilalim ng dagat sa loob ng isang linggo at sa pamamagitan ng
isang kaparaanan (isang buwaya) binanggit sa itaas ako ay bumalik sa daigdig.
Ang Laboratoryo sa Ilalim ng Daigdig
Nanatili ako sa Lagos sa loob ng isang linggo at muling bumalik
sa dagat, sa pagkakataong ito ay dalawang buwan. Ako ay pumasok sa laboratoryo
na pangsiensya upang makita kung ano ang nangyayari. Nakita ko ang mga doktor
sa pag-iisip at mga siyentipiko lahat ay gumagawa ng dibdiban. Ang gawa ng mga
siyentipikong ito ay magdesenyo ng magagandang mga bagay tulad ng mamahaling
sasakyan, etc., makabagong mga sandata at upang tuklasin ang hiwaga ng mundong
ito.
Kung maaaring malaman ang haligi ng mundo ay makakamtan nila, subalit
salamat sa Diyos, TANGING ANG DIYOS LAMANG ANG NAKAKAALAM.
Ako ay nagtungo sa loob ng silid na pagdedesenyo at doon
nakita ko ang maraming halimbawa ng tela, mga pabango at iba’t-ibang uri ng
cosmetic o pampaganda. Ang lahat ng mga bagay na ito ayon kay Lucifer ay upang
magulo o mawala ang atensyon ng tao mula sa Diyos na Makapangyarihan sa lahat.
Nakita ko rin ang iba’t-ibang desenyo ng mga electronics, computers at mga
alarma. Mayroon din doong
isang T. V. kung saan mula roon nalalaman nila kung sinu-sino ang mga born
again Christian sa mundo. Doon makikita mo at mapagkakakilanlan ang mga
dumadalo lamang sa simbahan at sila na talagang tunay na mga Kristiyano.
Pagkatapos ako’y nagtungo mula sa laboratoryo patungo sa
‘madilim na silid’ at ‘silid na patuyuan’. Sa madilim na silid ay ang lugar na
kung saan pinapatay nila ang mga masuwayin na kasapi. Pinapatay nila sa
pamamagitan muna ng pag-aalis ng dugo at pagkatapos ay pinapadala ang tao sa
silid ng makina na kung saan siya ay gigilingin hanggang maging pulbos at
pagkatapos ipapadala ang alikabok o pulbos sa ‘silid ng sakuhan’ na kung saan
sila isasako at itatabi para kuhanin ng mga albularyo para sa kanilang mga
agimat. Mayroon pang maraming mga bagay na lubhang mahirap ipaliwanag sa sulat.
Sa kabila ng lahat ng mga kapangyarihang taglay ko, hindi pa rin ako
karapat-dapat na humarap kay Lucifer subalit karapat-dapat lamang na kanyang
ahente o alagad. Sa kabila ng lahat ako ay kuntento na rin na ako ngayon ay may
mga kapangyarihan at kayang harapin, labanan at wasakin ang mga bagay sa aking
kagustuhan. Mayroon pa kayang ibang kapangyarihan sa iba ang aking kinakatha sa
aking isipan.
Itutuloy
Isinalin sa wikang tagalog ni Reyn Araullo
Ika-20 ng Hunyo, 2009
pastorrey@gmail.com
